Η «κατάρα της 9ης Συμφωνίας» είναι μία θεωρία που διαδόθηκε στα τέλη της ρομαντικής περιόδου, όπου πολλοί πίστευαν ότι ήταν μοιραίο οι συνθέτες να πεθάνουν αφού ολοκλήρωναν ή πριν ολοκληρώσουν την 9η Συμφωνία τους.
Θεωρητικά, υπήρχε μία βάση στην οποία κινήθηκε ο θρύλος, αφού οι συνθέτες Beethoven, Schubert, Dvorak και Vaughan Williams, πέθαναν αφού ολοκλήρωσαν την 9η Συμφωνία τους, ο Anton Bruckner πέθανε πριν την ολοκληρώσει και ο Mahler έπαθε πνευμονία όταν ξεκίνησε να γράφει την 10η.
Αλλά όπως όλες οι θεωρίες συνομωσίας, η «κατάρα της 9ης Συμφωνίας» έχει απομυθοποιηθεί και απορριφθεί. Ποια είναι όμως η πραγματική ιστορία πίσω από αυτή τη συμφωνική δεισιδαιμονία;
Ο Mahler, ο οποίος έγραψε μερικές από τις καλύτερες συμφωνίες της περιόδου του, πίστευε υπερβολικά στις προκαταλήψεις. Όταν τελείωσε την 8η Συμφωνία του, έγραψε το επόμενο έργο του «Das Lied Von der Erde», αρνούμενος να το αποκαλέσει «Συμφωνία».
Όταν ολοκλήρωσε την 9η Συμφωνία του και ξεκίνησε να δουλεύει την 10η, έπαθε πνευμονία και πέθανε το 1911 σε ηλικία 51 ετών, κυριολεκτικά επιβεβαιώνοντας την «κατάρα».
Ο συνθέτης Arnold Schoenberg, ο οποίος είχε επηρεαστεί σημαντικά από τη μουσική του Mahler, είχε δηλώσει τότε ότι: «όποιος θέλει να συνεχίσει μετά την 9η Συμφωνία, πρέπει να πεθάνει, η 10η είναι κάτι που δεν γνωρίζουμε ακόμη, δεν είμαστε έτοιμοι γι’ αυτό…»
Ευτυχώς, υπήρχαν αρκετοί συνθέτες που αψήφησαν τις προκαταλήψεις και απέδειξαν ότι επρόκειτο απλά για δεισιδαιμονία, αφού οι ίδιοι έγραψαν περισσότερες από 9 Συμφωνίες… χωρίς να πάθουν τίποτα.
Μερικοί από αυτούς τους συνθέτες είναι οι ακόλουθοι:
– Ο Dimitri Shostakovich, που έγραψε 15 Συμφωνίες
– Ο Heitor Villa-Lobos, που έγραψε 12 Συμφωνίες
– O Wolfgang Amadeus Mozart, που έγραψε 41 Συμφωνίες
– Ο Joseph Haydn, που έγραψε 104 Συμφωνίες
– Και φυσικά ο Leif Segerstam, με 327 Συμφωνίες…