Σύμφωνα με τον Bayley, οι στίχοι είναι ελαφρώς επηρεασμένοι από το μυθιστόρημα “The Name Of The Rose” («Το Όνομα Του Ρόδου») (1980) του Ιταλού συγγραφέα Umberto Eco (1932-), το οποίο αργότερα γυρίστηκε και σε ομώνυμη ταινία (1986).
Το κομμάτι ανοίγει από τη χορωδία Xpression Choir με έναν ψαλμό, του οποίου η δομή θυμίζει Γρηγοριανό ψαλμό. Το ρεύμα αυτό της εκκλησιαστικής μουσικής εισήγαγε ο Αγ.
Γρηγόριος, Πάπας της Ρώμης (540-604 Κ.Χ.), το οποίο, έκτοτε, επικράτησε σε όλη τη
Δύση.
Οι έντεκα άντρες που αναφέρονται στους στίχους είναι η Ιερά Εξέταση της Καθολικής Εκκλησίας. Η Ιερά Εξέταση ήταν ο θεσμός εκείνος της Καθολικής Εκκλησίας ο οποίος ήταν επωμισμένος με την ευθύνη της εξάλειψης των αιρέσεων και της καταδίωξης εκείνων των προσώπων των οποίων τα πιστεύω ή οι πράξεις χαρακτηρίζονταν ως αποκλίνοντα από τη
χριστιανική διδαχή. Υπήρξαν τέσσερις κύριες Ιερές Εξετάσεις, η Μεσαιωνική, η Ισπανική, η Πορτογαλική και η Ρωμαϊκή.
Η πρώτη από τις Μεσαιωνικές Ιερές Εξετάσεις λεγόταν «Επισκοπική Εξέταση» (επειδή αποτελούνταν από Επισκόπους) και ιδρύθηκε το 1184 από ένα Παπικό Διάταγμα με τίτλο “Ad Abolendam” («Με τον Σκοπό της Απαλλαγής») ως απάντηση στην ανερχόμενη αίρεση των Καθαρών στη νότια Γαλλία.
Η Παπική Εξέταση (1230) αποτελούσε την απάντηση στην αναποτελεσματικότητα της Επισκοπικής Εξέτασης να καταστείλει τις αιρέσεις. Αντίθετα με την προκάτοχό της, η Παπική Εξέταση απαρτίζονταν από ειδικά εκπαιδευμένους λειτουργούς ορισμένους από τον Πάπα, προερχόμενους κυρίως από το Δομινικανό Τάγμα.
Μετά τον 13ο αιώνα, η Ιερά Εξέταση εξαπλώθηκε στη Γερμανία και τη Σκανδιναβία και τον 16ο αιώνα στην Αμερική από το Χριστόφορο Κολόμβο. Στο τέλος του 15ου αιώνα, η Ισπανική Ιερά Εξέταση ανεξαρτητοποιήθηκε από την Ρώμη, υπό το βασιλιά του Aragon, Φερδινάνδο (1452 – 1516). Αυτός καταδίωξε Μουσουλμάνους, Εβραίους και τους Διαφωτιστές, γράφοντας ένα από τα πιο σκοτεινά κεφάλαια του θεσμού αυτού. Από τους κόλπους της Ισπανικής Ιεράς Εξέτασης ιδρύθηκε η Μεξικανική Ιερά Εξέταση, η δράση της οποίας διήρκησε μέχρι τη Μεξικανική Ανεξαρτησία (1492).
Ο Πάπας Παύλος Γ’ (1468 – 1549) καθιέρωσε το 1542 ένα μόνιμο σώμα, την «Συνάθροιση για το Δόγμα της Πίστης», αποτελούμενο από Καρδινάλιους και άλλους λειτουργούς, ευθύνη του οποίου ήταν «να διατηρήσει και να προασπίσει την ακεραιότητα της πίστης και να εξετάζει και να καταστέλλει αιρετικές πρακτικές και ιδέες» όπως και το να διώκει τα άτομα που τις διέδιδαν. Αυτό το σώμα επέβλεπε τις τοπικές Ιερές Εξετάσεις. Ήταν αυτό που το
1616 αποφάνθηκε πως η Γη δε γυρίζει γύρω από τον Ήλιο, κατατάσσοντας το βιβλίο του
Κοπέρνικου (1473 – 1543) “De Revolutionibus Orbium Coelestium” («Επί της Επανάστασης των Ουράνιων Σφαιρών») (1543) στα απαγορευμένα συγγράμματα. Επίσης, δίωξε τον Γαλιλαίο (1564 – 1642) λόγω του ότι υποστήριζε την ηλιοκεντρική θεωρία του
Κοπέρνικου.
Οι στίχοι του κομματιού είναι γραμμένοι σε πρώτο πρόσωπο και, φαίνεται να αποτελούν τις σκέψεις κάποιου που πρόκειται να εξεταστεί από την Ιερά Εξέταση. Ο στίχος “Asking the question time and again” ίσως αναφέρεται στον τρόπο με τον οποίο η Ιερά Εξέταση συνήθιζε να αποσπά ομολογίες ενοχής. Ο «εξεταζόμενος» βασανιζόταν σε διαδοχικές συνεδρίες οι οποίες λάμβαναν χώρα στο διάστημα αρκετών ημερών. Κατά τη διάρκεια των βασανιστηρίων του απευθύνονταν πάντα η ερώτηση «είσαι ένοχος;», χωρίς να γίνεται αναφορά στην κατηγορία την οποία καλούνταν ο βασανιζόμενος να αποδεχτεί ομολογώντας.
Όταν, υπό την πίεση των φρικιαστικών βασανιστηρίων, ο κατηγορούμενος ομολογούσε, παραδιδόταν στη πυρά και καιγόταν ζωντανός.
Στο τέταρτο τετράστιχο διακρίνεται η γένεση της αμφιβολίας της πίστης του μελλοθάνατου, θέμα που έχει ξαναθίξει ο Harris στο “Hallowed Be Thy Name”. Στο τελευταίο δίστιχο, ο πρωταγωνιστής φαίνεται να αναγνωρίζει πως ο πόθος της ύλης τον έχει απομακρύνει από τον Θεό, κάτι που καταδεικνύει πως πρόκειται για κάποιον που πίστευε στο Θεό και επεδίωκε να κερδίσει τον Παράδεισο, μα πίστευε πως είχε διαπράξει κάτι που του στερούσε τη μεταθανάτια ζωή, σκιαγραφώντας τον Adso, τον μοναχό που αποτελεί τον αφηγητή της ιστορίας στο «Το Όνομα Του Ρόδου», ο οποίος είχε έρθει σε σεξουαλική επαφή με μια χωρική η οποία αργότερα κατηγορήθηκε για μαγεία.
ΑΙΩΝΙΟΣ, ΑΛΛΗΛΟΥΙΑ
ΑΙΩΝΙΟΣ, ΑΙΩΝΙΟΣ, ΑΛΛΗΛΟΥΙΑ
Έντεκα αγιασμένα καλυμμένοι άντρες
Περιγράμματα στέκονται μπροστά στον ουρανό
Ένας μπροστά με ένα σταυρό κρατημένο ψηλά
Έρχονται να ξεπλύνουν τις αμαρτιές μου
Στεκούμενος μόνος στον άνεμο και στην βροχή
Νιώθοντας τον φόβο που μεγαλώνει
Νιώθοντας την αλλαγή της πλημμύρας πάλι
Φερμένη απ την καταιγίδα που έρχεται
Νιώσε την αγωνιά αναχαίτισε τον φόβο
Κάποιες αμφιβολίες για τα πράγματα που πιστεύεις
Τώρα που η πίστη σου θα τεθεί υπο δοκιμασία
Τίποτα δεν μένει παρά να αναμένεις αυτό που έρχεται
Γιατί τότε ο θεός ακόμα με προστατεύει
Ακόμα και όταν δεν το αξίζω
Αν και είμαι ευλογημένος με μια εσωτερική δύναμη
Μερικοί θα την ονόμαζαν ποινή
Γιατί είμαι προορισμένος να το αντιμετωπίσω μόνος μου
Ρωτώντας την ερώτηση ξανά και ξανά
Οι προσευχές στον θεό δεν θα με κρατήσουν ζωντανό
Μέσα στο κεφάλι μου, νιώσε τον φόβο να αρχίσει να αυξάνεται
Θα λένε τις προσευχές τους
όταν έρθει η ώρα
Θα υπάρξει ποινή προς πληρωμή όταν είναι η μέρα της κρίσης.
Και οι ένοχοι θα αιμορραγήσουν όταν αυτή η στιγμή έρθει
Θα έρθουν να διεκδικήσουν,
Να πάρουν την ψυχή σου
Το σημείο του σταυρού
Το όνομα του ρόδου
Μια φωτιά στον ουρανό
Το σημείο του σταυρού
Θα έρθουν να φέρουν την αιώνια φλόγα
Θα φέρουν σε όλους μας την αθανασία
Διεξάγοντας θεία κοινωνία ώστε έτσι ώστε να ευλογηθεί ο κόσμος
Δημιουργέ μου, θεέ μου εναπόθεσε την ψυχή μου προς ανάπαυση
Το σημείο του σταυρού
Το όνομα του ρόδου
Μια φωτιά στον ουρανό
Το σημείο του σταυρού
Το σημείο του σταυρού
Το όνομα του ρόδου
Μια φωτιά στον ουρανό
Το σημείο του σταυρού
Το όνομα του ρόδου
Το σημείο του σταυρού
Έχασα την αγάπη του παραδέισου εκεί ψηλά
Διάλεξα το πάθος την γής απο κάτω
Έντεκα αγιασμένα καλυμμένοι άντρες
Έρχονται να ξεπλύνουν τις αμαρτιές μου