Για δεκαετίες, οι οπαδοί της, κουβαλούν το στίγμα και την προκατάληψη του βίαιου, του περιθωριακού, του απόκοσμου. Η διαφορετική εμφάνιση, το εναλλακτικό ντύσιμο πολλές φορές και ,γιατί όχι, η φιλοσοφία και ο τρόπος διασκέδασης τους είναι πράγματι διαφορετικός από την κλασική ποπ κουλτούρα, δίχως ωστόσο αυτό να σημαίνει πως το “απόλυτο μαύρο” δημιουργεί χαρακτήρες με αρνητισμό, απομακρυσμένους, μοναχικούς και μη ανεκτικούς. Με λίγα λόγια… Η Μέταλ έχει τα καλύτερα παιδιά!
Οι γνωστοί σε όλους “μεταλλάδες”, ουκ ολίγες φορές αποτέλεσαν το αντικείμενο διαφόρων ερευνών που αποσκοπούσαν στη σκιαγράφηση του ψυχολογικού τους πορτρέτου.
Μέταλ και κλασική μουσική
Μια έρευνα που διεξήγαγε ο ψυχολόγος του πανεπιστημίου του Westminster, Viren Swami, απέδειξε πως οι λάτρεις της κλασικής και της Μέταλ μουσικής έχουν αρκετά κοινά στην αντίληψη και την αντίδραση τους. Συγκεκριμένα, η ανάγκη για μοναδικότητα και των δυο πλευρών, η εξερεύνηση του εαυτού τους βάση νέων εμπειριών, αλλά και ο τρόπος να αντιμετωπίζουν με διαφορετική οπτική τα κοινά προβλήματα της καθημερινότητας είναι σχεδόν πανομοιότυπος. Επιπρόσθετα, τα δύο αυτά διαφορετικά είδη μουσικής παρουσιάζουν μια κοινή τάση στην εξέλιξη τους. Η θεατρικότητα στις ζωντανές εμφανίσεις τους, καθώς και η επιβλητική σκηνική παρουσία τους θα μπορούσαν να είναι μόνο μερικά από αυτά.
Ναι στη Μέταλ, όχι στη κατάθλιψη και στο άγχος
Κοινωνικά πειράματα έχουν δείξει πως οι άνθρωποι που αντιμετωπίζουν προβλήματα άγχους, επιβάλλεται να βάλουν στην ζωή τους την Μέταλ μουσική. Για τη ακρίβεια, η ένταση, η θεματολογία των στίχων και ο ρυθμός αυτός, είναι ικανά να απομακρύνουν κάθε αρνητικό αίσθημα και να φέρουν έναν συμβιβασμό του ατόμου ακόμα και με την ιδέα του θανάτου. Η dr. Leah Sharman του τμήματος Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου του Queensland σχολίασε:
“όταν είσαι νευριασμένος και ακούσεις ένα κομμάτι υψηλής έντασης, θα ισορροπήσει την ψυχική σου κατάσταση”.
Κάτι που μαστίζει την σύγχρονη και παγκόσμια κοινωνία είναι η κατάθλιψη. Μια ψυχική ασθένεια που μπορεί να προέρχεται από ποικίλους παράγοντες. Ένας από αυτούς σίγουρα είναι και η χαμηλή αυτοεκτίμηση του ατόμου. Μέσα λοιπόν στις θετικές ιδιότητες που φέρει η Μέταλ στο άκουσμα της, είναι η ενίσχυση της προσωπικότητας και η δύναμη που δίνει μέσα από την ένταση και τον “σκληρό” πολλές φορές στίχο της, σε όποιον πραγματικά αγαπά το συγκεκριμένο είδος. Ίσως αυτός να είναι και ο λόγος που οι περισσότεροι οπαδοί της Μέταλ αρχίζουν την επαφή τους με αυτήν κατά την περίοδο της εφηβείας, μια περίοδο που ο άνθρωπος διαμορφώνει τον χαρακτήρα του προσπαθώντας να βάλει όρια, να επιβληθεί και να αντιμετωπίσει διάφορα κοινωνικά προβλήματα ως μέλλων ενήλικας.
Η ενέργεια που δίνει η Μέταλ είναι κάτι ασύλληπτο και μοναδικό. Πέρα από το αίσθημα την διαφορετικότητας από την μάζα που χαρίζει, έχει το προνόμιο να “διορθώνει” την σκέψη και να κάνει τους οπαδούς της πραγματικά ευτυχισμένους. Το μόνο που λείπει πλέον είναι η κατεδάφιση κάθε στερεότυπου και αναχρονιστικών αντιλήψεων γύρω από το είδος της.